ಎಚ್ಚೆಸ್ವಿಯವರ ಕವಿತೆಗಳನೋದುತ್ತ...

ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಆಕಾಶವನ್ನೂ, ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯನ್ನೂ,
ಮತ್ತೆ ಅವೆರೆಡನ್ನೂ, ನನ್ನಲ್ಲೆ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ ನೀನು...
ನಗುನಗುತ್ತ ಅಳುವದನ್ನೂ, ಅಳುತ್ತಲೇ ನಗುವುದನ್ನೂ,
ಒ೦ದು ಅನನ್ಯ ಆನ೦ದವನ್ನೇ ಬಿಡಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ ನೀನು...
ನಾನು ನಾನಾಗುವದನ್ನೂ, ನಾನು ಮತ್ತಿನ್ನೇನೋ ಆಗುವುದನ್ನೂ,
ನಾನು ನನ್ನೊಳಗೆ, ಪೂರ್ತಿ ಶೂನ್ಯವಾಗುವದನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟೆ ನೀನು...
ಕೆ೦ಪು ಕೆ೦ಡ ಬೂದು ಬಟ್ಟೆ ಕಳಚಿ ತ೦ಪಾಗುವದನ್ನೂ,
ಹಿಮ ಮ೦ಜಿನ ಹೊದೆ ಹೊದ್ದು, ಬೆಚ್ಚಗಾಗುವದನ್ನೂ,
ನನ್ನೆದೆಯ ಪೊಟರೆಯಲಿ ಸಮಶೀತೋಷ್ಣ ಉಸಿರನ್ನೂ, ತು೦ಬಿಕೊಟ್ಟೆ ನೀನು...

ನಿನ್ನ ಸಾಲುಗಳನೋದುತ್ತ, ಮನಸ್ಸು, ಬುದ್ಧಿಯ ಕೊಟ್ಟು ಪರವಶನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ...
ನಾಳೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಗುವೆ, ಇನ್ನೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಕೆಲಸವಿದೆ, ನೆನಪಾಗುತಿದೆ ನನ್ನ ಮಡದಿ ಮಗಳ ಹೊಟ್ಟೆ...