Thursday 23 June 2011

ಇವಳ ಮಾತು...!

ಇವಳು ಮಾತನಾಡುವುದು ಹೀಗೆಯೇ...
ಮಾತು ಇವಳ ಕಣ್ಣ೦ಚಲಿ ಶುರುವಾಗಿ
ತುಟಿಗಳಿಗೆ ಬರುವುದರಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗಿ,
ನನ್ನೊಳಗೆ ಸೇರಿ ಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ...

ಇವಳ ಮಾತನ್ನಾಲಿಸಲು
ತಲೆಯ ಎರಡೂ ಬದಿಯ ಕಿವಿ ಬೇಕಿಲ್ಲ..
ಕಿವಿ ಕಣ್ಗಳಿರಬೇಕು...
ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಬಿ೦ಬ ಹಿಡಿದಿಡುವ ತೆರೆ
- ಮನಸ್ಸಿಗಿರಬೇಕು...
ಮನದ ಕಿವಿ ಮುಟ್ಟಿದ ಇವಳ ಮಾತು ಅದೆಷ್ಟು ಇ೦ಪು...!

ಆದರೆ,
ಇವಳ ಆಡದ ಮಾತು
ಕಾರ್ಮುಗಿಲು ಕವಿದ ಸಾಗರದ೦ತೆ...
ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನೆದೆಯ ದ್ವೀಪ ಸಿಕ್ಕರೆ ಮುಗೀತು..!
ಧೋ.. ಎ೦ದು ಸುರಿದು ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ...
ಮಳೆನ೦ತರ, ಅವಳ ಮೌನದ ಮಾತು,
ಕಣ್ಣ೦ಚಲಿ ಸುಳಿವ ಶುಭ್ರ ಬೆಳಕ ಮಿ೦ಚು...
ಆಗ ನನ್ನೆದೆಯೂ ಸ್ವಚ್ಛ, ಹೊಳೆವ ಆರ್ದ್ರ ನೆಲದ ಅ೦ಚು...!

ಇವಳು ನುಡಿದದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ
ಧ್ವನಿಯಿರಲೇ ಬೇಕೆ೦ಬುದಿಲ್ಲ...
ಒ೦ದು ಕಿವಿಯಿ೦ದ ಕೇಳಿ ಇನ್ನೊ೦ದರಿ೦ದ
ಹೊರಹಾಕುವ ಜಾಯಮಾನವೂ ನನ್ನದಲ್ಲ...
ಇವಳ ಮಾತನ್ನು ಮನದ ಒಳಗಿವಿಯ ಗವಿಯ ಕವಾಟದ
ಹಿ೦ದೆ ಭದ್ರವಾಗಿ ಸೇರಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ...
ಬನ್ನಿ ಆಲಿಸಿ, ನನ್ನೆದೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುವ
ಲಬ್ ಡಬ್ - ಇವಳ ಮಾತು...!

4 comments:

  1. ಕವನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ..ಒಳ್ಳೆದಾಗಲಿ..
    ನಿಮ್ಮವ,
    ರಾಘು.

    ReplyDelete
  2. ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ರಾಘು..
    :-)

    ReplyDelete
  3. ಹೃದಯದ ಭಾಷೆಯೇ ಆದ 'ಇವಳ' ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸಿರುವ ಸು೦ದರ ಕವನ. ಅಭಿನ೦ದನೆಗಳು.

    ReplyDelete
  4. ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯ ಸ್ಫೂರ್ತಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು..

    ReplyDelete